kto się podejmie obrony?

Córeczka Alice Sebold to trzecia książka w dorobku literackim tej autorki. Autorki, której dwie z trzech książek to psychologiczne studium na podstawie własnych, dramatycznych przeżyć.

Córeczka to historia kobiety, która zabija własną matkę.

Helen jest jedynaczką, na której spoczęła odpowiedzialność za chorą matkę. W tym ciężkim zadaniu, które utrudnia schizofrenia starej kobiety nie ma ona wsparcia od nikogo. Niełatwe życie Helen – choroba matki, samobójstwo ojca, rozwód i samotne wychowywanie córek, z którymi dziś już nie ma kontaktu frustrują ją. Zmuszona do dźwigania samotnie na swych barkach ciężaru, zarówno fizycznego jak i psychicznego czuje się samotna i nierozumiana. Może to ten drugi rodzaj obciążeń popycha Helen do dramatycznego czynu, a może to rosnąca nienawiść do świata, do matki tak ją znieczula? Czy "zimne" wychowanie, ciągła nieobecność mamy w życiu dziecka, a może ojciec kochający matkę nad wszystko, nad córkę mogą być przyczyną takiego zaburzenia? Bo to zaburzenie psychiczne przecież?! Ale czy zabicie własnej matki można czymkolwiek wytłumaczyć? Czy to matka Helen była chora czy może Helen trawiła równie cicha choroba duszy?
W moich oczach nic nie tłumaczy jej działania. Nie wiem skąd dyskusje na ten temat. Skąd głosy poparcia dla czynu Helen? Skąd to zrozumienie i obrona? W jakim społeczeństwie żyjemy? Czy to może z racji tego, że przypadek Helen jest fikcją, tylko książką? Czy może dlatego, że aż tak znieczulił nas dzisiejszy świat?!
Przyznaję, że książkę czytałam z wielką niechęcią i to nie z powodu jej walorów literackich (czy też ich braku) lecz raczej z powodu zdarzenia jakie dokonało się na jej kartach i wisiało nad nią jak ciemna chmura burzowa.
Nie dla mnie ta książka, bo choć potrafię odróżnić fikcję od rzeczywistości, to nawet taka fikcja dotyka mnie do głębi. Pozostaje mieć nadzieję, że Córeczka nie należy do książek Sebold powstałych na podstawie własnych przeżyć?