zbiory, jak ktoś nie lubi stosików ;)

Właściwie z nudów wrzucam moje zdobycze ostatnich tygodni. Też z przekonania, że takie wpisy potrafią działać cuda, i dla niejednego czytelnika znaczą więcej niż recenzja (zadziwiające!?). Mam taki plan aby poniżej przedstawione tytuły przeczytać przed końcem roku, co chyba nie będzie szczególnie trudne, bo część z nich już za mną. Są w tych gromadkach książki, których oczekiwałam z niecierpliwością, są i takie, które po prostu musiałam nabyć, a wśród tych z kolei są te, które miło mnie zaskoczyły, które zaskoczyły mnie na niekorzyść, ale i takie, których nigdy nie zapomnę. Do moich książek roku zdecydowanie dołącza Patti Smith i jej Poniedziałkowe dzieci. Niestety wielce zawiedziona jestem, co nie znaczy, że książka jest zła Hollinghurstem. Tak wyczekiwałam tej powieści, a tak srodze się zawiodłam. Smutno mi, bo faktycznie jest trochę inna niż poprzednie jego książki, ale jednak wolę Hollinghursta w starym wydaniu.

Jest też trochę powrotów, choćby Romeo i Julia, W poszukiwaniu straconego czasu i Piękni dwudziestoletni (jedna z książek Marka Hłasko, do których powracam), a także jest wreszcie mój Nabokov z książką, której nie znoszę, ale którą przecież wypada mieć i po polsku, wśród innych wydań zagranicznych :)

 

 

 

W powyższym zbiorze większość książek jest już przeczytana, a więc od góry znajdziecie w nim: 

Hinduskie zaślubiny Sharon Maas - książka, która porywa, wciąga i robi taki mętlik w głowie, że aby nie pogubić się w tej zbudowanej z retrospekcji (zaskakujących!) powieści musiałam namalować sobie wykres!

Dziewczyna w błękitnej sukience Gaynor Arnold - zbeletryzowana biografia Karola Dickensa, o której pisałam już TU.

W stronę Swanna Marcel Proust - pierwsza część W poszukiwaniu straconego czasu - moje drugie podejście, tym razem od początku, i może uda się ... odnaleźć stracony czas:)

Poszukiwacze szczęścia Tishani Doshi - znowu o poszukiwaniu hihi, ale nie odnalazłam szczęścia z tą książką, o czym pisałam TU.

Poniedziałkowe dzieci Patti Smith – książka-obiekt westchnień, historia, która mnie uwiodła i na długo zmusiła do przerwy z czytaniem. Nie da się tej książki zastąpić inną. TU moje z niej wrażenia.

Lolita Vladimir Nabokov - to właściwie odrębna pozycja, która pewnie nie powinna znaleźć się na tym zdjęciu, ani wśród książek, które MUSZĘ, czy też chcę przeczytać do końca roku, bo w całym swym uwielbieniu do twórczości V.N. to jest jedyna (bodaj) książka, której nie lubię i już! Ale może dam się przekonać, wiedziona uczuciem:)?

Piękni dwudziestoletni Marek Hłasko - spotkanie po latach, tyle mogę powiedzieć, i to spotkanie udane, a do tego w oczekiwaniu na biografię pisarza.

Obce dziecko Alan Hollinghurts - mój wielki zawód;/ przykro mi, ale męczę tę powieść, niby miała być lepsza, owszem inna, ale lepsza, żeby nie powiedzieć naj - widać ja nie rozumuję jak większość;/ 

I jeszcze klasyka, którą podczytuję nastrojowo, przedstawiać nie trzeba:

 

I ta, która uratowała mnie przed męczarniami, przed łzami w oczach (bo jak mi smutno, że jeden z moich ulubionych autorów zawodzi) Utonięcie Rose Mariki Cobbold, które zainteresowało mnie po przeczytaniu recenzji u Padmy. Wszystko się potwierdza, wciągam się nawet bez śniadania!

 

 

 

A Wy - też macie określony limit do końca roku? Może w myśl - na nowy rok bez długów - zakładacie pewien pułap, i staracie się to założenie zrealizować?

Ja wiem, że pewnie i tak mi coś przybędzie (a pewnie!!) i wiem też, że i tak coś przeskoczy na kolejny roczek, poza tym jest przecież jeszcze wiele innych nieprzeczytanych na półkach (i w innych miejscach), że wyjście na czysto jest wręcz niemożliwe, ale przecież pomarzyć dobra rzecz:).