Nie taka znowu prosta historia miłosna, poziomkami pachnąca

Słodko-gorzka tak jednym słowem można określić tę książkę ... właściwie to dwa słowa, ale tak najprościej opisać książkę Katarzyny Michalak Rok w Poziomce. Bo gdyby chcieć rozpisywać się na jej temat, o wrażeniach i uczuciach, jakie zagościły na jej stronach można by pisać bez końca. Kolejna powieść autorki Poczekajki to opowieść o marzeniach. O planach, które wciąż rodzą się w naszych głowach, i które, jeśli tylko chcemy spełniają się. Nie zawsze, co prawda tak, jak byśmy tego oczekiwali, nie zawsze szybko i łatwo, ale nawet jeśli omijają coś po drodze, a czasem pociągają za sobą smutne chwile osiągają jednak spełnienie.
Rok w Poziomce to z pozoru błaha historia, taka jakich było wiele, ale to tylko pozory. Już sam tytuł sprawia, że kiedy bierzemy książkę do ręki zdaje się unosić smakowity zapach poziomek. Zachęcająca okładka i motto książki Gdzie dom Twój, tam miłość Twoja i wiemy, że mamy przed sobą historię jak z bajki. Ale to bajka jak najbardziej życiowa. Ewa Złotowska, trzydziestokilkulatka po przejściach, szukająca ciągle prawdziwej miłości i jednocześnie obawiająca się jej trafia w ogromnej potrzebie do przyjaciela. Brzmi być może trochę trywialnie, ale doprawdy zanim Ewa trafi na Andrzeja trochę wody upłynie, a i sam fakt spotkania jego - wierzcie mi - nie jest dla Ewy najprzyjemniejszy albo inaczej – jest tak przyjemny, że aż boli. I teraz jeszcze coś miłego dla miłośników książek – Ewa rozpoczyna pracę w wydawnictwie. Cóż za przyjemności, poza magicznym zapachem poziomek zapach książek. Razem z Ewą i Andrzejem szukamy autora bestsellera, wydajemy bestseller, osiągamy sukces!

Tyle przygód i wydarzeń w tej jednej historii. Ewka Złotowska to niespokojna dusza, choć życie jej nie rozpieszcza, a każdy dzień jest walką o realizację planu, to ta kobieta jest wulkanem emocji i sił. Chyba nikt tak jak Ewa nie wierzy w spełnianie marzeń i w to, że życie jakoś się ułoży. Na drodze Ewy, poza Andrzejem i autorką pierwszego bestsellera, chorą na białaczkę Karoliną, pojawia się też mężczyzna … i to nie jeden. Pierwszy w postaci przygody, zakończonej kacem moralnym i … małą niespodzianką. I ten drugi – wymarzony i wywróżony. Ale nie tak łatwo zdobyć serce Ewy, która chce i jednocześnie się boi. Raz zraniona boi się zaufać, boi się planować i zobowiązywać. Jedynie potrafi zaufać swojej prawdziwie wielkiej miłości – Poziomce – "małemu, białemu bez łap". To dom, o którym Ewa marzyła całe życie. Domek w ustronnym miejscu, położony przy malowniczym lesie, otoczony rzeczką … nic więcej Ewa chcieć nie musi. A jednak w jej życiu zaczyna tyle się dziać, że bieg ten udziela się czytelnikowi. Katarzyna Michalak tak doskonale oddaje radość i smutek, spełnianie marzeń i życie, że łatwo poczuć klimat wydawnictwa czy leśnej drogi. Łatwo wyobrazić sobie malowniczy widok jaki rozpościera się z Ewusinego ganku i nawet usłyszeć śpiew ptaków.
Rok w Poziomce, to opowieść, która momentami wzrusza, ale też rozśmiesza do … łez. Słodko-gorzka, prawdziwie prawdziwa. I nie dość, że pachnąca poziomkami, to jeszcze ogrzewająca swym ciepłem. I jeszcze jedno – chciałabym zwrócić honor Pani Katarzynie – otóż jakoś nie wierzyłam w Poczekajkę i Zachcianek, jakoś nie po drodze mi było do tych tytułów. Ale Rok w Poziomce urzekł mnie okładką i … zapachem poziomek. A były to tylko pierwsze wrażenia, bo kiedy otworzyłam pierwszą stronę, taka urzeczona pozostałam o końca książki. I choć nadpobudliwość Ewy czasem mnie denerwowała, to będę czekać na dalsze jej przygody, a Poziomce i jej właścicielce, Witkowi, Julijce, Gapie, Pepsi i Tosi będę kibicować.