trochę słońca na chłodne dni - Słońce w słonecznikach Dominiki Stec


Już dawno „chodziła” za mną książka polskiego autora, książka, przy której zapomnę o wszelkich okropnościach i udziwnieniach serwowanych mi przez ostatnio czytaną lekturę. Chcąc oderwać się od nadprzyrodzonych mocy oraz zapomnieć o ich braku w codzienności, której czasem by się przydały pobiegłam najzwyczajniej w świecie do księgarni (jakież to proste, lecz zbawienne działanie – pobiec do księgarni!). Tam, wśród kojących woluminów, uspakajającego widoku pełnych półek, tęczy barw serwowanych przez plastyków na okładkach książek można spokojnie popaść w specyficzny stan błogości, w stan, którego nie osiągnie się po żadnej chemii, używce, czy wizycie u specjalisty. Wśród wspomnianych skarbów moje oczy wypatrzyły książkę Dominiki Stec, a mój trzeci zmysł podpowiedział mi, że Słońce w słonecznikach będzie tą lekturą, która pomoże mi wskoczyć na właściwie tory i zapomnieć o koszmarach wyborów, przy których trzeci zmysł nie zadziałał.
Słońce w słonecznikach – w ogóle ktoś czytał tę książkę? Nie powiem, żeby rzucała mi się często w oczy na stronach blogowych. Czemu tak wiele skarbów pozostaje nie odkrytych? Czemu takie perełki marnują się żółknąc i wypatrując tęsknie potencjalnego czytelnika? Może dlatego, że im dłużej stoją, tym, niczym wino nabierają szlachetności? To trochę tak, jak z opisaną w książce historią. Opowieścią pewnego pamiętnika, w którym ukryła się prawdziwa miłość i, z którego ta miłość (tyle, że w drugą stronę) się narodziła. Choć nie lubię opowiadać fabuły książki, tym razem nie omieszkam zainteresować Was historią, którą opowiada w swojej książce Dominiak Stec.
Otóż pewnego dnia u siedemdziesięcioletniej Teresy, wdowy po Kaziku, kolekcjonerze zegarów zjawia się młody, nieznany jej mężczyzna. Prosto z odległej Szwecji przywozi tajemniczą historię i jeszcze bardziej tajemniczy pamiętnik. Prosząc ją o pomoc przy rozwikłaniu zagadki owego zeszytu nieżyjącego dziadka pozostawia ją sam na sam z lekturą. Biedna Teresa przepada w tych przedziwnych wspomnieniach. Obrazy z przeszłości migają jej przed oczami, doprowadzają do tak silnego ożywienia, że kończy się to dla niej bezsennymi nocami, zapuchniętymi i niewidzącymi oczami oraz szpitalem. A w pamiętniku, cóż w tym pamiętniku? A w nim zupełnie inna historia, która, podobnie jak w głowie Teresy przetacza się przed oczami czytelnika. Czasem zdaje się gnać z głuchym łoskotem, podnosząc ciśnienie nie tylko starszej kobiecie, aby za chwilę przystanąć, zachwycić się ze wzruszeniem nad pojawiającym się uczuciem, młodością i utraconą przeszłością. Wywracając ją do góry nogami, śmieszy i oburza. To historia niedoszłej miłości, uratowanego życia nieświadomej niczego dziewczynie i bohaterskiej śmierci. Mogłabym jeszcze dodać, że to opowieść o Teresie sprzed pół wieku, o jej udanych i nietrafionych miłościach, naiwności i problemach młodego wieku. W pamiętniku pojawia się też sam autor. Jerzy, którego zauroczenie młodziutką Teresą doprowadziło do prawdziwie wielkiego uczucia i jeszcze kilku innych zdarzeń, niekoniecznie dobrych dla niego samego. Słońce w słonecznikach to historia jednego lata, jednych wakacji, kwitnących drzew i pachnących maciejką ogródków. To opowieść o rodzącej się przyszłości i wspomnienie przeszłości. Niczego nie brakuje w tej książce, choć może czasem oddechu, który niekiedy przydałby się w tej emocjonującej opowieści. To piękna historia miłosna, choć nie typowy romans, to też wspomnienie irytującego minionego (na szczęście) systemu politycznego. Wreszcie Słońce w słonecznikach to opowieść o tym, że nie zawsze układa się w naszym życiu tak, jakbyśmy sobie tego życzyli, a także o tym, że czasem choć nie zawsze to wiemy, mamy gdzieś obok siebie anioła stróża i drugie, dane nam życie.
Dawno nie czytałam tak emocjonującej książki (ostatnio gryzłam palce przy książce Środek lata Małgosi Wardy) i życzyłabym sobie więcej takich powieści, a wtedy obiecuję czytać tylko rodzimych autorów, bo nie chcę więcej dziwacznych stworów, kanibalizmu i zmutowanego robactwa, choćby miały być one przepowiednią nadchodzących czasów. Choćby tak właśnie miało być wolę przeszłość ubraną w słońce.

14 komentarzy:

  1. Ja bardzo lubię książki Dominiki Stec, jedną uważam za nieudaną ...(Bingo)
    Ta czeka na swoją kolej już za dłuuugo:(

    OdpowiedzUsuń
  2. Masz rację, że sporo takich perełek kurzy się gdzieś na półkach i nikt o nich nie pisze:( W tym widzę misję blogów;) Dzięki za polecenie, może nawet kupię jeszcze na prezent i pewnie zanim zapakuję, szybciutko sama przeczytam;)

    OdpowiedzUsuń
  3. O, dzięki za ten trop! Nie słyszałam o niej, ale zaraz sobie zanotuję w poszukiwankach i dorwę prędzej czy póżniej :D

    OdpowiedzUsuń
  4. dziękuję za Twoje (Jej) słońce:) uściski :)))

    OdpowiedzUsuń
  5. ale mnie ucieszyliście tymi komentarzami:)) cieszę się, że nie jestem jedyną, którą (ale teraz powiem!) urzekła ta historia:)))

    Sabinko właśnie nie wiem, jak będzie dalej?Tytuły pozostałych książek mnie nie zachęcają, ale nie odmówię sobie tej przyjemności:)

    Padmo masz doskonały pomysł - dwie pieczenie na jednym ogniu:) warto, idealne na prezent!!!

    Enga trop, trop:)

    Holden! jak miło Cię widzieć:)) dołóż jeszcze do słońca moje ulubione słoneczniki :))




    No i mam nauczkę, aby zawsze się logować:/ potem nie można nic poprawić bez usuwania komentarza:(

    OdpowiedzUsuń
  6. Och, to coś dla mnie.
    Trafiłaś w sedno, wiele jest takich książek, a my na blogach powinniśmy o nich pisać. Zamiast setnej recenzji tej samej ksiażki rozsyłanej przez wydawnictwo, powinno być więcej takich, które nam pomoga odkrywac perły w masie chłamu. Dzięki za rekomendację, idę jej szukać w księgarniachw wysyłkowych

    OdpowiedzUsuń
  7. Zapowiada się ciekawie.. Spróbuję ją wypożyczyć. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Kasia.eire stanowczo za dużo jest ciekawych książek na świecie:) niestety tylko niektóre mają dobrą promocję, a wśród tych "biedaków", które się na nią nie załapały można złowić smaczny kąsek:) Chyba teraz będę rozglądać się za takimi cudeńkami?:)

    Kasandra_85 powodzenia i miłej lektury:)!

    OdpowiedzUsuń
  9. Śliczna recenzja, książka do schowka, dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
  10. Agnes to ja dziękuję;)

    OdpowiedzUsuń
  11. No i sobie kupiłam - miała być na gwiazdkę komuś, ale ostatecznie zostawiłam dla siebie :)

    OdpowiedzUsuń
  12. hihi:)) no i dobrze! miłej lektury!!!!

    OdpowiedzUsuń
  13. Postanawiam, że przeczytam!:)

    OdpowiedzUsuń
  14. Paula miłej lektury w takim razie:)!

    OdpowiedzUsuń